In deze tijden van kredietcrisis en economische terugloop is het niet verwonderlijk dat er ook onzekerheid over de toekomstperspectieven van banken bestaat. Vooral van de paarse in ons rommelhok.
Een rommelhok is van nature een handige plaats. Je kunt er de schoonmaakmiddelen in bewaren, het WC-papier, en soms ook een oude stoel of kast voordat je hem naar het grofvuil brengt. Maar daarbij moet je niet overdrijven.
Een tijd geleden was mijn bureaustoel doorgesleten, maar ik had gelukkig van mijn zus er een nieuwe gekregen die zij en haar vriend overhadden. Omdat mijn kamer niet erg groot is wilde ik de stoel tijdelijk in het rommelhok plaatsen - maar toen ik de deur opendeed, kwam ik tot de ontdekking dat er niets meer inkon, en ik ook niet meer bij de schoonmaakspullen kon komen. De hele deuropening was gevuld met de contouren van een enorme paarse bank.
Ik heb mijn oude bureaustoel dus op een onhandige positie in mijn kamer moeten laten staan, en heb het grofvuil gebeld. Of ze een bureaustoel zouden kunnen ophalen. En een bank. Vannacht heb ik dus eerst de bureaustoel buiten gezet, en toen bij verschillende deuren aangeklopt om hulp te krijgen bij het versjouwen van het onding.
Nu waren er niet veel mensen thuis, maar de mensen die thuis waren wisten van wie die bank was en zeiden dat ze niet zeker wisten of het wel de bedoeling was dat de bank weg zou gaan. Kortom, een situatie van onzekerheid.
Ik heb die onzekerheid toen afgewogen tegen de zekerheid dat als ik niets zou doen dat ding ons nog een maand de toegang tot de schoonmaakspullen zou ontzeggen (je kan niet zo vaak afspraken maken met het grofvuil), dat ik niet weer gezeur met onze klusjesman wilde die het hok leeg wil hebben voor gebruik voor gereedschappen en verbouwspullen, en dat ik überhaupt weinig medelijden heb met mensen die anderen met hun afval willen opzadelen (zonder daar een schappelijke vergoeding tegenover te stellen). De bank is dus onder mijn verantwoordelijkheid en leiderschap op straat gezet. En het spreekwoord klopt: opgeruimd staat netjes!
Betekent dat dat ik helemaal er zeker van ben dat de bank weg mocht? Nee, natuurlijk niet. Ik heb een keurig briefje opgehangen op de deur van de "donor", waarop ik de stand van zaken heb aangegeven en heb aangeboden dat als dit allemaal een jammerlijk misverstand is ik bereid ben zijn zitgerei eigenhandig weer mee naar boven zal helpen slepen. Mocht hij toevallig een paar dagen weg zijn, dan zal ik de brief weer verwijderen. Zelfs als hij aan zijn meubilair 'gehecht' is zal het waarschijnlijk maanden duren (of tot zijn verhuizing) tot hij weer in de rommelkast kijkt. Misschien dat hij er tegen die tijd achter is gekomen dat hij de hele tijd kon overleven met minder bezit dan hij dacht nodig te hebben...
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten